سلام خدا جوني
خدا جون؛يه چيزي به اين شيطون بگو
اذيتم ميكنه
همش ميخواد گولم بزنه
هي ميگه با خدات حرف نزن
... ... ...دروغ بگو
همش ميخواد ناراحتت كنم
هي بهش ميگم برو
خدام مواظبمه
من خدامو دوست دارم
نميخوام ناراحتش كنم
اما گوش نميده
حسوديش ميشه
ميبينه او رو دوست نداري؛ ميخواد يه كاري كنه منم دوست نداشته باشه
بهش بگو دوستم داري
خدا جون
اين شيطون خيلي زرنگه
ميخواد ناراحتت كنم آخرش هم همه چيو بندازه تقصير خودم
بهش بگو دست از سرم برداره
خيلي اذيتم ميكنه
اصلا بهش بگو بره خونشون
اومده خونه من چي كار؟
خونه ي دل من صاحب داره
صاحبش هم تويي
بهش بگو اضافيه
دوستش ندارم
ولم كنه
من هر چي بهش ميگم گوش نميده
دعواش كن خداجون
براش اخم كني ميترسه و ميره
بهش بگو قراره ما دو تا هميشه با هم باشيم
بهش بگو مواظبمي
ديشب همش بهم ميگفت برات نامه ننويسم
اما من به حرفش گوش ندادم
بعد از اينكه نوشتم فهميدم چرا ميگفت ننويسم
مرسي كه حالشو گرفتي
خلاصه اينكه خدا جونم
اين شيطون خيلي آزارم ميده
همش ميخواد ما دو تا رو از هم جدا كنه
بهش بگو بره و دست از سرم برداره
دوستت دارم خدا جون نازم
10تا دوستت دارم
قد تموم ستاره ها دوستت دارم

نظرات شما عزیزان:

بشار

ساعت12:04---9 مهر 1390

[وب سایت] - [ایمیل]

بخوان من را
منم پروردگارت
خالقت از ذره ای نا چیز
صدایم كن مرا
آموزگار قادر خود را
قلم را، علم را، من هدیه ات كردم
بخوان من را
منم معشوق زیبایت
منم نزدیك تر از تو، به تو
اینك صدایم كن
رها كن غیر من را، سوی من بازا
منم پروردگار پاك بی همتا
منم زیبا، كه زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل
پروردگارت با تو می گوید :
تو را در بیكران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم كرد
بساط روزی خود را به من بسپار
رها كن غصه یك لقمه نان و آب فردا را
تو راه بندگی طی كن
عزیزا، من خدایی خوب می دانم
تو دعوت كن مرا بر خود
به اشكی یا صدایی، میهمانم كن
كه من چشمان اشك آلوده ات را دوست میدارم
طلب كن خالق خود را
بجو من را
تو خواهی یافت
كه عاشق میشوی بر من
و عاشق می شوم بر تو
كه وصل عاشق و معشوق هم
آهسته می گویم ، خدایی عالمی دارد
قسم بر عاشقان پاك باایمان
قسم بر اسب های خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم
قسم بر عصر روشن
تكیه كن بر من
قسم بر روز، هنگامی كه عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن، اما دور
رهایت من نخواهم كرد
بخوان من را
كه می گوید كه تو خواندن نمی دانی ؟
تو بگشا لب
تو غیر از من، خدای دیگری داری ؟
رها كن غیر من را
آشتی كن با خدای خود
تو غیر از من چه می جویی ؟
تو با هر كس به جز با من، چه می گویی ؟
و تو بی من چه داری ؟
هیچ! …
بگو با من چه كم داری عزیزم ،
هیچ!!!
هزاران كهكشان و كوه و دریا را
و خورشید و گیاه و نور و هستی را
برای جلوه خود آفریدم من
ولی وقتی تو را من آفریدم
بر خودم احسنت می گفتم
تویی زیباتر از خورشید زیبایم
تویی والاترین مهمان دنیایم
كه دنیا، چیزی چون تو را، كم داشت
تو ای محبوب تر مهمان دنیایم
نمی خوانی چرا من را ؟ ؟ ؟
مگر آیا كسی هم با خدایش قهر میگردد ؟
هزاران توبه ات را گرچه بشكستی
ببینم، من تو را از درگهم راندم ؟
اگر در روزگار سختیت خواندی مرا
اما به روز شادیت، یك لحظه هم یادم نمیكردی
به رویت بنده ی من، هیچ آوردم ؟
كه می ترساندت از من ؟
رها كن آن خدای دور
آ‌ن نامهربان معبود
آن مخلوق خود را
این منم پرور دگار مهربانت، خالقت
اینك صدایم كن مرا، با قطره اشكی
به پیش آور دو دست خالی خود را
با زبان بسته ات كاری ندارم
لیك غوغای دل بشكسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاكیم
آیا عزیزم، حاجتی داری ؟
تو ای از من
كنون برگشته ای، اما
كلام آشتی را تو نمیدانی ؟
ببینم، چشم های خیست آیا گفته ای دارند ؟
بخوان من را
بگردان قبله ات را سوی من
اینك وضویی كن
خجالت میكشی از من
بگو، جز من، كس دیگر نمی فهمد
به نجوایی صدایم كن
بدان آغوش من باز است
برای درك آغوشم
شروع كن
یک قدم با تو،
تمام گام های مانده اش با من . . .

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: